แรงเงา 2
ตอนที่ 4
มุนินทร์ไม่สนเรื่องนพนภา วุ่นวายถ่ายคลิปงานแต่งพร้อมใบทะเบียนสมรสร่วมกับวีกิจส่งให้รัชนก สร้างความแค้นใจให้รัชนกมากแต่ยังโต้ตอบไม่ได้ ได้แต่รอคอยเวลาเอาคืนครั้งต่อไป...ในงานเลี้ยงฉลองที่กรุงเทพฯ!
หลังเอาคืนรัชนกอย่างสาสม วีกิจกับมุนินทร์ก็ทำพิธีแต่งงานต่อแต่ไม่ทันได้ป้อนขนมมงคลให้กันและกัน ทั้งงานก็ต้องแตกตื่นเมื่อมีโจรแปลกหน้าหนุ่มสาวขโมยขนมมงคลต่อหน้าต่อตา
ฤทัยกับป้างนั่นเองโจรขโมยขนมหวานในงานแต่งงานของวีกิจกับมุนินทร์ ทั้งคู่ขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปนั่งกินบริเวณริมแม่น้ำแห่งหนึ่งในจังหวัดเพชรบูรณ์ ไม่รู้เลยว่าเกษมพ่อเลี้ยงใจทรามของฤทัยแอบดูด้วยแววตาโกรธแค้น!
ศรุตนั่งฟังเรื่องความขัดแย้งระหว่างมุนินทร์กับนพนภาด้วยท่าทีนิ่งสงบ ต่างจากนพนภาที่ยิ่งเล่ายิ่งแค้น
“ไงคะ...ฟังเรื่องฉันแล้วยังอยากให้ฉันมองโลกสวยให้อภัยสามีกับนังเมียน้อยอยู่ไหม เขาลาออกจากงานราชการ พรากลูกฉันไปเมืองนอกเพื่อเป็นข้ออ้างไปเล่นชู้กับนังเมียน้อยแถมยังขู่จะหย่าฉันอีก มันเลวร้ายสุดๆ ฉันไม่มีวันให้อภัยพวกมันเด็ดขาด!”
“คุณไม่เชื่อที่สามีบอกว่าไปอังกฤษเพื่อดูแลลูกสาวที่ป่วยเลยเหรอครับ”
“ทำไมต้องเผ่นไปอังกฤษคะ...ไปประเทศใกล้ๆนี่ก็ได้ ก็เพราะเขาไม่อยากให้ฉันจับได้ จะได้นัดพบนังเมียน้อยได้สะดวก เพราะนังนั่นก็ไปดูงานที่นั่นปีละหนสองหนหรืออาจจะหลายๆหน ที่เขาอ้างเรื่องลูก...ฟังไม่ขึ้น!”
นพนภาหัวเสียมาก ศรุตไม่ได้แสดงความเห็นใดๆ
นอกจากจดข้อมูลสำคัญลงสมุดโน้ตเพื่อวิเคราะห์ กระทั่งมีเสียงเตือนข้อความภาพจากต้องเข้ามือถือนพนภา เป็นคลิปไลฟ์งานแต่งของวีกิจกับมุนินทร์ที่ตั้งใจส่งให้รัชนก นพนภาหงุดหงิดมากเพราะเข้าใจว่ามุนินทร์จงใจเยาะเย้ยตนที่ทำสำเร็จ...แต่งงานกับวีกิจจนได้
ศรุตไม่เต้นตามอารมณ์รุนแรงของนพนภาแต่หาข้อมูลเพิ่มด้วยการมาเยี่ยมบ้านเธอวันต่อมา ได้เจอมุนินทร์ซึ่งเพิ่งกลับจากเพชรบูรณ์พร้อมวีกิจสามีหมาดๆ นพนภาเห็นดังนั้นก็อาสาไปพาตัวมุนินทร์มาให้ศรุตจับสังเกต
มุนินทร์แปลกใจมากเมื่อจู่ๆนพนภาก็มาขอคุยเป็นการส่วนตัว
“คุณจะคุยอะไรคะ”
“ก็เรื่องผัวของเราทั้งคู่ไง ไม่ใช่ผัวคนนี้นะ ผัวฉันน่ะ...คุณเจนภพ...เขาแก้ต่างให้เธอแล้ว ที่เธอไปหาเขามันเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์ใจ อยากไปเยี่ยมยัยต้อม ไปดูแลอาการป่วยของมัน แหม...ปรารถนาดีเหลือเกิน ฉันก็เลยอยากฟังจากปากของเธอมากกว่าว่ามันจริง มันเฟก หรือตอแหลทั้งหมด”
“งั้นก็ถามมาเลย ฉันมีเวลาเหลือเฟือให้คุณเลยล่ะ เอาเรื่องไหนก่อนดีคะ...เรื่องจริงหรือเรื่องแหล”
วีกิจเห็นท่าไม่ดีรั้งตัวภรรยาหมาดๆไว้ มุนินทร์ตบมือเขาเบาๆแล้วหันไปพูดกับนพนภา
“ไม่เป็นไรค่ะ...ฉันพร้อมแล้ว ไม่มีอะไรต้องกลัว เราเป็นญาติร่วมตระกูลกันแล้ว...ใช่ไหมคะคุณอานพนภา”
ooooooo
